Viva Varda!

Filmowy portret reżyserki Agnès Vardy ukazujący zupełnie nowe spojrzenie na jej życie i twórczość. Poznajemy to, co w jej przypadku pozostało do odkrycia, a co ona sama trzymała w tajemnicy. Varda była pionierką kina osobistego. Reżyser filmu – dokumentalista specjalizujący się w historii kina – przedstawia jej bogatą karierę, akcentując niezwykłą ciekawość świata, niebanalną fantazję i obrazoburczość. Oglądamy szczere i pouczające wywiady z członkami rodziny, przyjaciółmi i współpracownikami, odkrywając nieznane dotąd materiały archiwalne. Varda łączona jest często z francuską Nową Falą i uznawana za jej czołową przedstawicielkę, ale jej twórczość odznaczała się wyjątkowym radykalizmem. Była pierwszą kobietą-reżyserką w tym nurcie kina i wyprzedziła swoich kolegów-reżyserów kręcąc w 1955 jeden z pierwszych filmów Nowej Fali – „La Pointe Courte”. Jej następny film „Cléo od 5 do 7” opowiadał historię kobiety wędrującej po Paryżu i stanowił przykład zamiłowania do łączenia fikcji i kina dokumentalnego. Reżyser filmu kładzie nacisk na czynniki osobiste, które wpłynęły na twórczość Vardy, w tym na jej długą i złożoną relację z reżyserem Jacques’em Demy’m. Walcząc z patriarchatem w przemyśle filmowych, Varda założyła własną firmę produkcyjną Ciné-Tamaris, którą dziś prowadzi jej córka – Rosalie Varda. Dzięki filmom dokumentalnym, takim jak „Zbieracze i zbieraczka” i „Twarze, plaże” lepiej rozumiemy powody, które doprowadziły do ​​jej ponownego odkrycia w XXI wieku. Przez długi okres swojej kariery Vardzie brakowało rozgłosu, na jaki zasługiwała, a to przecież ona na nowo odkryła, jak może wyglądać film i jakie historie może opowiadać.