Najgłośniej słychać milczenie

Przestronna sala uniwersytetu. Siedem osób siedzi w kręgu. Czytają eseje na temat problemów współczesnego świata. To jedyny moment, kiedy widzimy ich razem. Ze słonecznej sali przenosimy się w przestrzeń miasta, które staje się zmiennym tłem dla ich słów. Od tej chwili podążamy za każdym osobno, bez ustalonego porządku i czasu. Opowiadają skąd przyjechali, przed czym uciekają. Odkrywają kolejne dramatyczne fakty ze swojego życia. Kamera pokazuje ich raz z dystansu, innym razem zagląda w oczy, odkrywa emocje, czyta mowę ciała. Kawałek po kawałku składamy fragmenty w całość i obserwujemy siedem dramatycznych historii z życia Angeli, Janahana, Merwy, Michaela, Mohameda, Nirmali i Selamawit. Uciekli od wojny, terroryzmu, etnicznej nienawiści, prześladowań, domowej przemocy. Uniknęli śmierci. Wydaje się, że osiągnęli cel i mogą rozpocząć nowe życie w Europie. Ale czy to naprawdę koniec ich problemów i początek nowego, lepszego życia?